Praatjesmakers

Praatjesmakers

‘ Wilders is dus niet het slachtoffer van het huidige kiesstelsel. Het huidige kiesstelsel is schuldig aan Wilders.’

bart tromp

In januari publiceerde de Commissie Integratiebeleid van de Tweede Kamer haar bevindingen in het rapport Bruggen Bouwen. Het rapport telde 2425 pagina’s, maar de volgende dag meldden de regeringspartijen al dat ze er niet veel aan vonden.De VVD noemde het rapport ‘ waardeloos, ongelooflijk naïef en intern inconsistent’. Het CDA vond het ‘ te vrijblijvend en algemeen’ en volgens fractievoorzitter Maxime Verhagen was het ‘ uiterst jammer en teleurstellend dat de commissie nergens de conclusie leek te willen of durven trekken dat het integratiebeleid had gefaald, ook niet waar deze conclusie toch gerechtvaardigd leek’. (Volgens Verhagen had de commissie dus ook moeten concluderen dat het integratiebeleid had gefaald waar deze conclusie niet gerechtvaardigd leek. Roomse logica?) D66 klaagde over ‘ de weinig concrete aanbevelingen’ en reserve-regeringspartij LPF deelde mee dat ‘ de aanbevelingen en conclusies geschreven leken te zijn in de geest van politieke correctheid’.Niemand van die partijen kon het rapport toen hebben gelezen, laat staan hebben bestudeerd. Dat werd vóór de vakantie nog eens onderstreept, toen de VVD verzocht het parlementaire debat over Bruggen Bouwen uit te stellen tot september, omdat de fractie er nog niet klaar voor was.Inmiddels is dat debat vorige week eindelijk gevoerd. Het woeste gekrijs van januari was nu gereduceerd tot gemompel. Geen enkele partij bestreed de voornaamste conclusies van de commissie en het debat leverde allerminst een breuk op met het beleid van de laatste jaren. Integendeel, minister Rita Verdonk kreeg van de regeringspartijen op haar kop omdat ze de remigratieregeling voor oudere en zieke migranten wil afschaffen.

Vorige week beleefden wij ook de breuk tussen de VVD en Kamerlid Geert Wilders, die onder meer naam maakte met zijn uitspraak dat hij hoofddoekjes ‘ rauw lust’. Smakelijk eten zou ik zeggen, maar het Kamerlid verkreeg met zulke flinkdoenerij een status die een Lijst Wilders volgens Maurice de Hond vier en volgens het Nipo zelfs negen zetels zou opleveren, vooral van LPF- en VVD-stemmers. Helaas is er maar één Geert Wilders, die toen het erop aankwam tégen de LPF-motie over een verbod op het dragen van hoofdoekjes in publieke ambten stemde. Zijn reputatie baseert Wilders verder op zijn principiële afwijzing van een Turks lidmaatschap van de Europese Unie. Het is hem kennelijk ontgaan dat de Europese Raad vijf jaar geleden besloot dat Turkije voorbestemd is lid te worden. De nationale parlementen van alle lidstaten van de EU hebben met dat besluit ingestemd. De kwestie is sindsdien niet meer óf Turkije lid wordt, maar wanneer. Als Wilders dat niet weet, is hij een onbekwame volksvertegenwoordiger. Als hij het wel weet, belazert hij de kluit. Ik weet niet wat erger is.

De nieuwe afgescheidene wordt al het hof gemaakt door de LPF (in de peilingen nu goed voor één zetel) en door de Edmund Burke Stichting, die nog steeds geen openheid verschaft over haar rechtse Amerikaanse geldschieters. Overgebleven directeur Bart Jan Spruyt voerdeWilders in NRC Handelsblad op als slachtoffer van het Nederlandse kiesstelsel, dat hij, in de geest van Burke, vervangen wil zien door enkelvoudige kiesdistricten. Burke was immers geen democraat en schreef met afschuw over de swinish multitudes die het bij invoering van het algemeen kiesrecht voor het zeggen zouden krijgen. De politicoloog Henk van der Kolk wees er daarna op dat Wilders juist dankzij het bestaande kiesstelsel in de Kamer zit – hij kreeg bij de Kamerverkiezingen nog geen vijfduizend stemmen, elfduizend minder dan vereist om rechtstreeks verkozen te worden, en bijna zestigduizend te weinig om de kiesdeler te halen. ‘ Wilders is dus niet het slachtoffer van het huidige kiesstelsel. Het huidige kiesstelsel is schuldig aan Wilders,’ was diens slotsom.

Ongeveer het enige dat bij Wilders te prijzen valt, is dat hij een uitgesproken tegenstander is van zo’n nieuw kiesstelsel, een standpunt dat in de huidige VVD als uiterst rechts wordt beschouwd, maar haaks staat op het ijveren van de Burke Stichting. Wat beide hier beschreven kwesties verbindt is dat een groot deel van de Tweede Kamer zijn werk niet doet – het controleren van de regering – maar zijn tijd verdoet met het innemen van slecht onderbouwde standpunten, alleen geschikt om applaus van het schellinkje uit te lokken. Ik ben er in de berichtgeving over Wilders dan ook niet achtergekomen wat hij in de Tweede Kamer heeft gedaan.